Dydaktyczne inspiracje

Wstęp «  
Gram, więc się uczę «  
Podpowiadajnik «  
Dzielimy się pomysłami «  
Miszungowy lyjamt «  

Sonia Gogulla

kierownik, nauczyciel-konsultant

e-mail:

na zdjęciu Sonia Gogulla

W związku z zamknięciem szkół na okres (co najmniej) dwóch tygodni z powodu zagrożeniem koronawirusem, w większym stopniu niż dotychczas, musimy korzystać z serwisów edukacyjnych, na których znajdują się bogate, i przeważnie interaktywne, zasoby dla nauczania na wszystkich poziomach edukacyjnych. To może być dla wielu uczniów nowa i atrakcyjna rzeczywistość szkolna. Z kolei dla wielu nauczycieli może być wyzwaniem, z którym muszą się zmierzyć.

Jest jeszcze drugi wymiar tej sytuacji – niekoniecznie chcemy, aby nasi uczniowie (i nasze dzieci) spędzali w sieci większość czasu.

Zasoby internetowe portali edukacyjnych możemy wykorzystać jako inspirację do zadań angażujących uczniów do pracy offline, rozwijających kreatywność, ukazujących praktyczną wartość wiedzy. Najbardziej angażujące są gry i zabawy. Wiele z nich już zostało odłożonych "do lamusa",
a można je wykorzystać w nowej, atrakcyjnej dla uczniów formie. Jeszcze lepiej, kiedy to uczniowie uczestniczą w ich tworzeniu.

Dzieląc się z Państwem własnym doświadczeniem proponuję edukacyjne BINGO, które z łatwością przygotować możemy sami lub wspólnie z uczniami/dziećmi. Gra może być wykorzystana na lekcji powtórzeniowej, ale również w realizacji nowego tematu.

Proponowany wariant sprawdzał się na moich lekcjach (historia), a zaangażowanie uczniów w samodzielnym tworzeniu kolejnych gier pozytywnie mnie zaskoczyło.

 

BINGO przedmiotowe

Po określeniu jakiego przedmiotu i jakiego zakresu materiału będzie dotyczyła nasza gra przygotowujemy materiały.

By dopasować poziom trudności do możliwości uczniów, należy wziąć pod uwagę przede wszystkim to, czy nasi uczniowie umieją już czytać i pisać. Dla dzieci w przedszkolu, powinniśmy posługiwać się głównie obrazkową formą, a pytania przedstawiać w formie zagadek, czy prostych rymowanek. Gra dla dzieci w wieku szkolnym może zawierać już słowa w formie pisanej.

Materiały:

  • plansza, na której w losowo wybranych polach widnieć mogą numery pytań, krótkie odpowiedzi, obrazki lub napisy – ich liczba zależy od tego, jaki zakres materiału chcemy przećwiczyć/powtórzyć (np. 9, 16, 25 pól);
  • lista pytań lub opisów, które dotyczą powtarzanego/ćwiczonego materiału (np. z konkretnego działu tematycznego a dla młodszych uczniów z konkretnego tematu, np. warzywa, owoce, kwiaty, zwierzęta domowe itp.);
  • karteczki do zakrywania "rozegranych" pól.

Wszystkie potrzebne do rozgrywki materiały uczniowie mogą przygotować sami.

Jeżeli za pomocą gry realizujemy nowy temat uczniowie mogą w parach, korzystając z podręcznika, zeszytu ćwiczeń, atlasu układać pytania, lub krótkie informacje tekstowe (opis postaci, treść definicji, opis wydarzania lub miejsca itp.). Pytania są numerowane i jest ich dokładnie tyle, ile zaplanowaliśmy pól na planszy. Po ułożeniu pytań krótkie odpowiedzi wpisują do pól na planszy w dowolnej kolejności (z numerem pytania).

Następnie testują swoją wersję gry – jeden uczeń z pary zabiera planszę i zestaw pytań i zamienia się miejscami z uczniem z innej pary, który zajmuje jego miejsce ze swoją planszą i zestawem pytań. W nowych parach osoba, która układała pytania/opisy prowadzi grę. Jeżeli gracz nie udzieli prawidłowej odpowiedzi, prowadzący grę uczeń informuje o tym i wskazuje miejsce gdzie można ją znaleźć (podręcznik, ćwiczenia).

Gramy!

  • Ustalamy, jakie ułożenie zakrytych prawidłowo pół daje wygraną (bingo!).
  • Rozdajemy dzieciom plansze z numerowanymi odpowiedziami, obrazkami lub hasłami i karteczki do zakrywania – musi ich być tyle, ile pól na planszy.
  • Sobie lub osobie, którą wyznaczamy do prowadzenia gry, zostawiamy zestaw pytań/opisów.
  • Prowadzący losuje pytania/opis i odczytuje je na głos.
  • Uczniowie, szukają na swojej planszy pola z prawidłową odpowiedzią (numer, napis, obrazek) i mają 30 sekund na jego zakrycie..
  • Aby sprawdzić poprawność odpowiedzi uczniów (i nie utrwalać ewentualnych błędów), po każdej rundzie chętny lub wybrany uczeń podaje odpowiedź jaką zaznaczył. Jeżeli jest prawidłowa prosimy, aby Ci, którzy się pomylili zakryli odpowiedź z właściwym numerem. Uczniowie czują się bezpieczni, gdyż błędy nie są oceniane i mogą być szybko skorygowane.
  • Gdy pierwszy gracz zakryje prawidłowo wszystkie ustalone wcześniej pola na planszy woła "Bingo!", co może być końcem gry. Warto jednak grać dalej, aby jeszcze inni uczniowie mogli wygrać, a przy okazji poznać poprawne odpowiedzi na pytania z gry.

Przykładowa plansza do gry, na której zaznaczamy przed rozpoczęciem gry, jakie ułożenie zakrytych prawidłowo pól (prawidłowych odpowiedzi) daje wygraną, np.:

 

 

X

 

 

 

 

X

 

 

 

 

X

 

 

 

 

X

 

 

 

Gra wyzwala wiele emocji, co niewątpliwie wpływa na zapamiętywanie zawartych w niej treści.

Tworząc grę uczniowie nie tylko poznają i utrwalają treści przedmiotowe. Ćwiczą czytanie ze zrozumieniem, dokonują wyboru najistotniejszych informacji, ćwiczą poprawne formułowanie pytań.

 

BINGO – wersja rodzinna

Zachętą dla dzieci do samodzielnego tworzenia gry może być prośba rodziców o sprawdzenie swojej wiedzy z danego przedmiotu.

Na początek proponujemy dzieciom opracowanie pytań i odpowiedzi do gry z zakresu tematyki, która ich najbardziej interesuje. Nie muszą to być tylko przedmioty szkolne, ale np. ulubione gry, książki, bajki, hobby itp. Rodzice, którzy zagrają ze swoimi dziećmi, mogą lepiej poznać ich pasje i zainteresowania. W rewanżu mogą stworzyć grę dotyczącą ich pracy, lub życia codziennego. Dla obydwu stron to może być ciekawe doświadczenie.

 

Ciekawostka

Bingo prawdopodobnie pochodzi od gry zwanej lotto, popularnej we Włoszech w roku 1530. Słowo bingo wywodzi się od zniekształcenia słowa beano, nazwy gry podobnej do bingo, granej w USA w latach 20. Nazwa beano pochodzi od angielskiego słowa bean (fasola), gdyż to właśnie ziarna fasoli były wykorzystywane do przykrywania wyczytanych cyfr. Nazwa bingo powstała, gdy podniecony gracz wykrzyczał Bingo! zamiast Beano! (wym. Binou)

Opracowanie: Sonia Gogulla

PS.
Inne reguły przeprowadzenia zabawy w bingo przedmiotowe została opisana przez Grażynę Skirmuntt w artykule Bingo biologiczne czyli skuteczne nauczanie pojęć (Biologia w szkole, 4 (293 LVIII) 2005)

Opublikowano 24 marca 2020
Wróć