Gabriela Niemiec

nauczyciel-konsultant

e-mail:

na zdjęciu Gabriela Niemiec

Propozycje zabaw i gier dydaktycznych dla młodszych dzieci. Część II

 

  1. Coraz mniejsze i mniejsze.
    Uczestnicy zdejmują papcie. Każde bierze jedną stronę gazety i kładzie ją na podłodze. Gazety są "wyspami", które stają się coraz mniejsze. Puszczamy dowolną muzykę. Kiedy gra muzyka spacerujemy między gazetami. Kiedy muzyka przestaje grać, uczestnicy stają na dowolnej "wyspie" i wypowiadają słowa: "Raz, dwa, trzy... zmniejsz wyspę i ty!". Potem każdy musi oderwać kawałek swojej gazety, wyrzucić do kosza i zabawa zaczyna się od początku. W ten sposób "wyspy" staja się coraz mniejsze. Kiedy pierwszy uczestnik będzie musiał stanąć na jednej nodze... zabawa będzie zakończona.
     
  2. Poczuj swoje serce.
    Dorosły mówi: "Stań spokojnie. Połóż rękę po lewej stronie klatki piersiowej. Czy czujesz swoje serce? Chciałabym ci pomóc, abyś poczuł je wyraźniej. Zacznij więc biegać w miejscu (10sek.). Teraz wyobraź sobie, że jesteś dużą piłką, która skacze (10sek.). Teraz płyń w powietrzu (10sek.). Zatrzymaj się. Połóżcie rękę na sercu.
    Czy teraz czujesz?"
     
  3. Kostka.
    Dorosły rzuca kostkę, a dzieci jeżeli wypadnie:
    1. Podskakują w miejscu.
    2. Wykonują przysiady.
    3. Układają na podłodze ze swojego ciała trójkąt.
    4. Obracają się w kółko.
    5. Robią pajacyki.
    6. Biegną w miejscu.
       
  4. Najlepszy przyjaciel.
    Każde dziecko ma pluszową maskotkę. Dorosły włącza spokojną muzykę, a dzieci biorą maskotki i pokazują im jak można się poruszać do przodu, do tyłu....Kołyszą maskotkę, tulą itp.
     
  5. Kogo brak? Czego brak?
    Wszyscy stoją w kole. Na środku pokoju leży koc. Dorosły prosi dziecko/ dzieci, aby odwrócili się i zamknęli oczy. Następnie chowa jedno dziecko/ lub jakiś przedmiot pod koc i mówi "już". W tym momencie wszyscy odwracają się i patrzą kogo nie ma lub czego brakuje. Brawa dla zwycięzcy. Potem chowamy kogoś lub coś innego i zabawa rozpoczyna się od nowa.
     
  6. Dziękuję.
    Każde dziecko dostaje papierowa serwetkę, którą nosi na głowie, uważając, aby nie spadła. Dzieci poruszają się w dowolny sposób przy muzyce. Gdy jakaś serwetka upadnie na podłogę, dziecko które ją upuściło, musi się zatrzymać. STOP. Nie może się poruszyć dotąd, aż inne dziecko położy mu serwetkę na głowie. Powinno przy tym podziękować koledze, mówiąc: "Dziękuje", który z kolei powinien powiedzieć: "Zrobiłem to z przyjemnością".
     
  7. Mysz w podróży.
    Uczestnicy siedzą blisko siebie w kole. Dorosły pokazuje małą piłkę mówiąc, żeby wyobraziły sobie, że jest to myszka, która mieszka ze swoim rodzeństwem i rodzicami w pięknym, przytulnym mysim mieszkaniu na polu. Któregoś dnia myszka postanowiła wyruszyć w świat i przeżyć ciekawe przygody. Dorosły przykłada piłeczkę do ucha i mówi: "Hej, myszko mała, co chciałabyś robić?" a potem nasłuchuje i mówi: "Myszka chciałaby przejść się po kole, ale powoli, bo jeszcze jest zaspana. Spróbujcie spełnić jej życzenie i podajcie ją sobie powolutku." Gdy dorosły zawoła: "Stop!" myszka musi się zatrzymać i powiedzieć, co teraz chce robić, np. biec szybciej, zawrócić, podskakiwać, iść po skosie... itp.
     
  8. Stop!
    Dzieci biegają wolniutko po sali/ pokoju do czasu, gdy dorosły zawoła: Stop! I wymieni jakąś liczbę, np. 1. Wtedy dzieci zatrzymują się i dotykają podłogi tylko jedną częścią ciała, np. stopą. Zabawę powtarzamy, wymyślając różne zadania.
     
  9. Kim jestem?
    Przygotujmy ilustracje zwierząt z dowolnych czasopism. Dzielimy uczestników na połowę. Jedna grupa losuje obrazki przedstawiające zwierzęta. Pokazuje ich ruchy, naśladuje ich głosy, a druga grupa odgaduje, jakie to zwierzę.
     
  10. Dbamy o higienę.
    Przygotuj kostkę z obrazkami. Dorosły pokazuje dzieciom kostkę, na ścianach której znajdują się obrazki przyborów do mycia i różnych kosmetyków. Uczestnicy nazywają przedmioty. Jedni rzucają kostką tak, aby inne nie widziały co wypadnie i naśladują czynności, do których jest potrzebny dany przedmiot. Drudzy odgadują.

 

DRODZY RODZICE I OPIEKUNOWIE

Proponowane proste gry i zabawy uczą "przez zabawę" oraz wspomagają rozwój społeczny, emocjonalny i ruchowy Waszych pociech a Wam pomogą powrócić na chwilę do beztroskich chwil z dzieciństwa.

 

Na podstawie literatury: "A czy wy tak potraficie?" M. Wieman; "Zabawy dydaktyczne dla przedszkoli" M. Bogdanowicz materiał opracowała Gabriela Niemiec.


Poprzednia część:

Opublikowano 6 kwietnia 2020
Wróć