Gdy spotykam dziecko

"Gdy spotykam dziecko, budzi ono we mnie dwa uczucia: czułość do tego kim ono jest,
oraz szacunek do tego, kim może zostać w przyszłości"
L. Pasteur

Dziecko jest największym skarbem i najwyższą wartością, z jaką nam dorosłym przyszło się zetknąć. Najmilszym odbiorcą i kreatorem otaczającej nas rzeczywistości. Będzie truizmem stwierdzenie, że to od nas w znacznej mierze zależy to jak mały człowiek będzie rozumiał przeżywał i odbierał świat. Jakim dorosłym się stanie.

Nie chodzi o to, by dzieciństwo było beztroskie i, by dziecko nie doznawało braków czy frustracji. Chodzi o to by dziecko miało poczucie bycia rozumianym. Nie spodziewamy się, że inni ludzie będą się z nami zgadzać, ani też niekoniecznie szukamy pochwały czy potwierdzenia. Byłoby to pewnie miłe, ale możemy się bez tego obejść dopóki wiemy, że jest ktoś, kto nas rozumie. Ktoś ważny dorosły, kto przytuli dziecko, gdy "targają" nim emocje, kto powie "... jestem przy tobie", gdy smutno, lub stwierdzi "poradzisz sobie", gdy brakuje odwagi. Ważny dorosły, który wie, co może czuć dziecko, docenia jego pragnienia i intencje. Nikt bez takiego kogoś nie przetrwa długo sam. Jak powiedział T. Marshall "... kiedy znajdujemy kogoś, kto szczerze chce nas zrozumieć, taką parę uszu, które są prawdziwie otwarte, by słuchać, to znaleźliśmy perłę. Jest to perła olbrzymiej wartości i zrobimy prawie wszystko, by utrzymać i pielęgnować tą relację".

Jak dziecko jest największym skarbem dla dorosłego, tak też dorosły jest największym skarbem dla dziecka. Największym skarbem, punktem odniesienia, przez jakiś czas można powiedzieć "całym światem". Dziecko dla miłości rodzicielskiej zrobi wszystko. Miłość do rodzica i miłość rodzica do dziecka jest fundamentem całej linii życiowej człowieka.

Z okazji zbliżającego się Międzynarodowego Dnia Dziecka życzymy rodzicom i dzieciom prawdziwego, rozumiejącego spotkania.

Mirosława Bochner
nauczyciel-konsultant ROM-E Metis w Katowicach